თბილისის N76 საჯარო სკოლის XII კლასის მოსწავლე ქეთი კობახიძე საყვარელ მასწავლებელს, ნანა ყანჩაშვილს ემოციურ წერილს წერს. წერილი სკოლის „ფეისბუქის“ გვერდზე გამოქვეყნდა და მას etaloni.ge უცვლელად გთავაზობთ:

„დღეს XII კლასის პირველი დღეა, სკოლის ბოლო წლის დასაწყისი. როცა ამას ვიაზრებ გულში ყოველთვის სევდა იბუდებს, ზოგჯერ ცრემლიც თან ახლავს. სევდა კი თქვენმა წასვლამ უფრო გააძლიერა... მახსოვს როცა გავიგე ეს ამბავი, ვუარყავი, გავბრაზდი ნუ ამბობთ-თქო. არ მინდოდა რეალობასთან თვალის გასწორება.

იმ საღამოს ვერ დავიძინე ფიქრმა და ნოსტალგიამ გამიტაცა. გავიხსენე მეხუთე კლასში როგორ დაიჭირეთ ჩემი ხელები და დამარიგეთ, რომ უნდა მესწავლა, რომ თუ რაიმე პრობლემა მქონდა, აუცილებლად დამეხმარებოდით. ამ ამბის გახსენებაზე ხელებზე დავიხედე, მოგონება უფრო გამიმძაფრდა და ცრემლებიც გადმოგორდნენ. ხელები მოვმუჭე და უცბად ამომიტივტივდა თქვენი ახსნილი გაკვეთილები, გიყურებდით, გისმენდით და თითქოს ვგრძნობდი თითოეული ნაწარმოების გმირის ტკივილსა და სიხარულს.

ფიქრები არ წყდება, ერთმანეთში ირევიან თქვენთან ერთად გატარებული წამები...ყოველთვის და ყველგან ვამბობ, რომ მასწავლებლის როლის შეთავსება ძალიან ძნელია, მაგრამ დღეს მთელი სიამაყით ვიტყვი რომ თქვენნაირი მასწავლებელი, ძლიერი, ადამიანური, მეგობრული არსად შემხვედრია და ვერასდროს შევხვდები...მიყვარხართ და მენატრებით“, - წერს ქეთი კობახიძე.